Miłogoszcz (niem. Mühlgast), gm. Rudna [SWŚ I, s. 124-125]

Mylogoscz (1300-1305); Milogoscze (ok. 1325); Milogosz (ok. 1325); Milgast (1372); Melegast (1382)

1. 1300-1305 b. wr. pobierał w M. dziesięcinę w wysokości 1 grz., ponadto z 3 innych ł. opłatę w wysokości 1 wiard. (LF, E 293); ok. 1325 kanonikat VIII kolegiaty głogowskiej pobierał dziesięcinę we wsi M., z wyłączeniem majątku rycerskiego (Jungnitz II, 5); ok. 1325 kanonikat IX kolegiaty głogowskiej pobierał dziesięcinę pańską z 1 pola we wsi M. (Jungnitz II, 5); 1372 Henryk z →Górzyna sprzedał Tammonowi z Paschkowitz za 115 grz. folwark w M. wraz z 2 gospodarstwami zagrodniczymi, z obowiązkiem służby z kuszą i dziesięciną w wysokości 16 sk. z tytułu posiadania dóbr (APWr., Rep. 31, 3 A, s. 129); 1372 Tammo z Paschkowitz zapisał swojej ż. Zofii folwark w M. jako oprawę wdowią (APWr., Rep. 31, 3 A, s. 129); 1382 wieś M. (Knie, 422)

2. Wieś w obrębie Wzgórz Dalkowskich, o dużych deniwelacjach (powyżej 90 m) i znacznym zróżnicowaniu terenu. Na N pas wzniesień Wzgórz Polkowickich, SE części Wzgórz Dalkowskich, z najwyższą kulminacją 203 m n.p.m.; liczne suche dolinki denudacyjne. U S podnóża wzniesień strefy źródliskowe kilku cieków o odpływie na S i SE. W tym kierunku stopniowy spadek wysokości, jedynie pojedyncze wzniesienia porozdzielane dolinami nadają rzeźbie terenu pagórkowaty charakter. W S części wsi teren wypłaszcza się w obrębie szerokiej doliny Kijanki i jej lewobrzeżnego dopływu – wysokość obniża się do 110 m n.p.m. W dolinie Kijanki duży staw. Siedlisko wsi w obniżeniu górnego odcinka doliny Kijanki, z zabudową o układzie niewielkiej ulicówki po obu stronach drogi N-S i na obu brzegach rzeki; pojedyncze zabudowania także przy bocznych drogach w kierunku W na obu krańcach siedliska. Na SW końcu siedliska folwark i dwór. Gospodarstwa na ogól jednobudynkowe, gospodarstwa na planie czworoboku nieliczne. Większe połacie lasów w części N i NE oraz na wyższych wzniesieniach w części centralnej. Użytki zielone w obniżeniach dolin rzecznych, zwłaszcza w najszerszej dolinie Kijanki – utworzone na podłożu gleb bielicowych i pseudobielicowych, gleb brunatnych właściwych oraz czarnych ziem zdegradowanych. Na gruntach ornych dominują gleby brunatne właściwe, mniejszy udział gleb brunatnych wyługowanych i kwaśnych, najmniejszy – gleb bielicowych i pseudobielicowych (głównie na S)