Gorzelin (niem. Fauljoppe), gm. Lubin [SWŚ I, s. 94-95]

Fauljope (1402); Fawlen Jopin (1414); Faulenjupe (1473); Fawle Iupe (1486); Fauljopp (1507); Faule Jupe (1509); Fawlyoppe (1511)

1. 1402 Piotr z G. kanonikiem brzeskim (USB, nr 614); 1414 wieś G. (Knie, 127); 1461 Jan Axleben zw. Magnus posiadaczem wsi G. (Zimmermann VIII, 228); 1473 Jan Magnus z D. (APWr., AmWr., B 89.4, k. 78); 1486 Jan Magnus siedzący w G. (APWr., Rep. 9, nr 20); 1507 Krzysztof Magnus z G. (InvJ, s. 249-250); 1509 Jan Magnys z G. (APWr., AmWr., B 89.4, k. 149); 1511 Mikołaj Magnus z G. (APWr., Rep. 3, nr 842)

2. Wieś na Równinie Lubińskiej, w obrębie Wysoczyzny Lubińskiej. W centralnej części szeroka i płytka dolina cieku o odpływie na SE w odcinku N oraz na S w odcinku S. W środkowej części doliny siedlisko wsi. Mniejsza dolina (źródliskowy odcinek Nowej Młynówki) we E części wsi, odwodnienie w kierunku E. Na pozostałym obszarze teren podnosi się, największe wysokości w części N (147-149 m n.p.m.), na NE krańcu (140 m n.p.m.) oraz w części SW (145-154 m n.p.m.). W tym rejonie rzeźba terenu najbardziej urozmaicona. Pozostała część wysoczyzny mało zróżnicowana, nachylenia stoków niewielkie. Deniwelacje na całym obszarze nieduże – najmniejsze wysokości w obrębie dna doliny na poziomie 135-137 m n.p.m. W dnie doliny kilka grobli i stawów różnych wielkości, największy w S części wsi, 2 mniejsze w obrębie siedliska wsi. Wieś przyfolwarczna o układzie niewielkiej ulicówki. Zabudowa zagrodowa pojedyncza po zewnętrznej stronie półkolistej drogi. Od strony we­wnętrznej folwark na planie prostokąta. Gęsta sieć dróg o nieregularnym układzie, w większości zbiegających się w centralnej, siedliskowej części wsi. Lasy w części SW. Użytki zielone na madach wzdłuż cieków w N i E części wsi oraz na glebach bielicowych w S części wsi. Grunty orne na glebach bielicowych i pseudobielicowych.

3. Na gruntach wsi zlokalizowano kilka śladów i punktów osadniczych z PŚ, równomiernie rozproszonych na polach wokół siedliska wsi (WUOZLeg.; MAHGł.)