Judenberg[1], wieś zaginiona [SWŚ I, s. 101-102]
Jodenberge (1459); Judenberge (1471); Judenberg (1510); (J)offen berge [?] (1516)
dystrykt głogowski (1510)
1. 1459 (we wsi i w dobrach J.) Jerzy Pusch, dziedziczny pan J. potwierdził sprzedaż przez swojego poddanego Jana Rutscha – sołtysa w J., grz.r.cz. (za 5 grz. gr.miśn.) z sołectwa w J., który niegdyś był folwarkiem, na rzecz opatki i zakonnic z klasztoru pw. św. Klary w Głogowie, szczególnie dla zakonnicy Heleny Pakuschówny, z możliwością wykupu po jej śmierci (APWr., Rep. 79, nr 24; Wutke 1910, 252); 1471 Kasper, Melchior, Baltazar i Jerzy, niedzielni br. zw. Pusch z Dużej Wólki, dziedzice J., w imieniu nieletniego br. Jerzego, potwierdzili, że ich poddany Maciej Rutsch – sołtys w J., sprzedał 1 grz.r.cz. (za 10 grz.) na swoim folwarku w J. oraz przynależących do niego dobrach, Marcinowi Franczke – sukiennikowi w Głogowie i jego ż. Katarzynie (APWr., Rep. 79, nr 26; Wutke 1910, 252); 1510 b. wr. Jan V potwierdził fundację ołtarza pw. św. Anny w kaplicy św. Anny w kolegiacie głogowskiej uposażoną m.in. w 4 grz.węg. floren, z dóbr zw. Grodowcem: Grodziszcza i J. (APWr., Rep. 76, nr 440; Wutke 1910, 252); 1516 Franciszek i Bernard Pusch, br. siedzący w Grodziszczu, potwierdzili sprzedaż 1 grz.r.cz. przez Jerzego Senfflebena – sołtysa w Grodowcu i J.[?] (InvG, s. 239)
2. Mała osada przyfolwarczna z młynem w obrębie Wzgórz Polkowickich, E części Wzgórz Dalkowskich. Położona była przy krawędzi doliny Rudnej, której dno w tym miejscu szerokie, z kilkoma korytami. Na całej szerokości doliny grobla i duży staw przylegający bezpośrednio do osady. Najwyższe wzniesienia na W od siedliska wsi (114 m n.p.m.), stopniowy spadek wysokości na E, ku dolinie Rudnej do ok. 100 m n.p.m. przy jej krawędzi oraz 95-98 m n.p.m. w dnie doliny. Całe dno wykorzystane było jako użytki zielone na madach. Lasy w otoczeniu osady tworzyły niewielkie płaty, głównie wzdłuż zboczy doliny, na obu brzegach. Grunty orne na glebach bielicowych i pseudobielicowych.
[1] Nieistniejąca dziś wieś, położona przy drodze Rudna – Gwizdanów, przy dzisiejszych torach kolejowych. Na przełomie XVIII i XIX w. niewielka osada Jüderei przynależała administracyjnie do Bytkowa (Wutke 1910, 253; Knie, 25).
