Samitz, ob. część miasta Lubin[1] [SWŚ I, s. 161]
Zamost (1433); Samnitz (1506); Samitz (1508-1510); Samost (1527); Zamost im Winkel (1527); Zamnost (1532); Samnest (1532)
1. 1433 Wawrzyniec z S. przekazał 12 grz.r.cz na nowo powstały ołtarz pw. św. św. Wawrzyńca, Bartłomieja, Barbary w kościele parafialnym w Lubinie ze swoich dóbr (w S.?) (AAWr., II b 1, k. 9 v); 1506 Jan Kitsche przekazał w oprawie swojej ż. Małgorzacie 7 grz.r.cz. z →Sitna i S. Opiekunem: Krzysztof Reibnitz (APWr., AmWr., B 89.4, k. 147 v); 1506 Małgorzata, ż. Jana Kitsche, w razie swojej śmierci, zapisała swoją oprawę, tj. dobra →Sitno i S., mężowi (APWr., AmWr., B 89.4, k. 147 v); 1508-1510 Jan Kitsche z S. (APWr., AmWr., B 89.4, k. 148 v-149 v; 150 v)[2]; 1516 wg rejestru dziesięcin kościoła parafialnego w Lubinie wieś S. miała 11 ł. (Klose I, 160, 177); 1527 dziedziczny sołtys w S. – Wawrzyniec Krosche i ławnicy poświadczyli, że Krzysztof Arnoldt 1 grz.r.cz. ze swoich dóbr i dziedzictwa w S. przekazał z prawem wykupu Szymonowi Karwos – maturzyście[3] i jego następcom w kościele parafialnym w Lubinie (APWr., Rep. 3, nr 860); 1532 (S.) Jan Fauel – parafialny poborca cz. z S. przekazał ze swoich dóbr ½ grz.r.cz. z ogrodów i małego folwarku na ubogich ze szpitala pw. św. Barbary w Lubinie. Świadkują: Wawrzyniec Krische – dziedziczny sołtys w S., Maciej Tyle i Krzysztof Arnold – ławnicy w S. (APWr., Rep. 3, nr 862a)
2. Wieś w obrębie Wysoczyzny Lubińskiej. Zabudowa siedliskowa częściowo w dolinie Baczyny, na prawym brzegu, częściowo na stokach wysoczyzny. Na E krańcu wsi ujście Baczyny do Zimnicy, o odpływie na SE. W dnie doliny wysokości 124-125 m n.p.m. Od N siedlisko wsi rozdzielone doliną rzeczną od zabudowy miejskiej Lubina. Na S łagodny wzrost wysokości do 143 m n.p.m. Siedlisko o układzie wsi wielodrożnej. W centrum niewielkie, czworokątne nawsie, od którego 5 dróg na S, SE i SW – przy nich zabudowa wiejska pojedyncza. Na W krańcu wsi 2 folwarki, na E -1, na planie zamkniętych czworoboków. W bezpośrednim sąsiedztwie siedliska brak lasów. Użytki zielone na madach w dnach dolin Baczyny i Zimnicy, na wysoczyźnie grunty orne na glebach bielicowych i pseudobielicowych.
[1] Nieistniejąca dziś wieś, która położona była w S części dzisiejszego miasta, przy ob. ul. Ścinawskiej i w parku Jana Wyżykowskiego.
[2] Identyfikacja miejscowości wymienionej w latach 1506-1510 niepewna, być może chodzi o Zamienice, pow. legnicki. Za identyfikacją z Samitz przemawia bliższe jej położenie względem wsią →Sitno, na której również zabezpieczono oprawę wdowią.
[3] Uczeń uczestniczący, za niewielką opłatą, w porannych mszach.
