Brodów (niem. Brodelwitz), gm. Rudna [SWŚ I, s. 63-64]

Brodlewitz (ok. 1325); Brodilwicz (1459); Brodelwitz (1483); Brodelwicz (1485); Brodelwicz (1491)

1. ok. 1325 na XI kanonikat kolegiaty głogowskiej przeznaczone było 6 grz. z B. (Jungnitz II, 5); 1456 Melchior Stosch z Mojęcic kupił od Jana Luttwitza część dóbr w B. (Zimmermann VII, 323); do 1457 Henryk Redlitz z Przyborowa posiadaczem dóbr w B. (Söhnel, 82); 1457-1459 Melchior Stosch zw. Gor posiadaczem dóbr w B. (Söhnel 1905, 83); 1459 Jan Luttwitz Starszy, posiadacz dóbr w B. (Söhnel 1905, 83); 1459-1491 Jan Luttwitz z B., w 1459 i 1466 jako ławnik czudu w Rudnej (AAWr., DpkG, 1459.10.30; Söhnel 1905, 11, 19, przyp. 1, s. 20, przyp. 1; APWr., Rep. 3, nr 808; APWr., Rep. 135, D 366 gg, s. 28; APWr., Rep. 132d: Nickisch-Rosenegk, nr 9); 1468 Anna Pissarsch zamieszkała w B. (Söhnel 1905, 11); 1468 Michał Tuncke, sołtys w B. (Söhnel 1905, 11); 1470 Jan Luttwitz z B. (Söhnel 1905, 19, przyp. 1); 1495 Jan Luttwitz sprzedał br. Kasprowi, Melchiorowi i Franciszkowi Stosch zw. Gor dobra w B. wraz z małym folwarkiem, młynem i lennem kościelnym w Rudnej; dobra należały do jego ojca Jana Luttwitza Starszego (Söhnel 1905, 13; Zimmer­mann VII, 323); 1507 Melchior Gor z B. sprzedał Janowi Luttwitz ze →Starej Rudnej młyn zw. Brodelmühle (Söhnel 1905, 61, przyp. 3); 1512 Melchior Stosch zw. Gor posiadaczem dóbr w B. (Söhnel 1905, 82)

2. Wieś w obrębie Wzgórz Dalkowskich. Osią obszaru jest dolina prawobrzeżnego dopływu Gręziny, o odpływie na W – w jej obrębie siedlisko wsi. Fragment doliny Gręziny w SW części wsi. Ku E teren wznosi się, osiągając najwyższą wysokość 161 m n.p.m. przy E krańcu wsi. Teren wznosi się również na S i N od osi głównej doliny, jednak wysokości są tu mniejsze: 120-149 m n.p.m. Na N rzeźba terenu najbardziej urozmaicona – liczne suche dolinki denudacyjne, wzniesienia, doliny rzeczne (Rudna i jej dopływy) – w ich obrębie minimalne wysokości: 104-105 m n.p.m. Siedlisko o układzie ulicówki w osi NW-SE z owalnym nawsiem, w jego obrębie 3 stawy. Duży staw także na W od siedliska, w dolinie Gręziny. W SW części siedliska – folwark. W zabudowie wiejskiej: pojedyncze budynki oraz większe zagrody na planie zamkniętych czworoboków. Od siedliska drogi rozchodzą się promieniście. Przy S granicy wsi młyn Eich Mühle w dolinie Gręziny, przy granicy N W – młyn Brodel Mühle w dolinie Rudnej. Zwarte obszary lasów wzdłuż E, N i NE granicy wsi. W części centralnej oraz obniżeniach dolinnych – użytki zielone na madach i glebach bielicowych oraz pseudobielicowych. Grunty orne na glebach bielicowych i pseudobielicowych, lokalnie – na glebach brunatnych właściwych.

3. Na gruntach wsi zidentyfikowano kilka śladów osadnictwa PŚ na S i E od siedliska wsi (WUOZLeg.; MAHGł.); Stan. nr 2, AZP 35/71-21: osada zlokalizowana na krawędzi niewielkiego cypla ok. 0,15 m na S od E k. wsi; inw.: fr. ceramiki; chron.: IX-X w. (WUOZLeg.; MAHGł.); Stan. nr 4, AZP 37/71-21: osada położona na krawędzi stoku i podmokłej dolinki bezimiennego cieku ok. 0,5 km na NE od wsi; inw.: fr. ceramiki; chron.: IX-X w. (WUOZLeg.; MAHGł.); Stan. nr 5, AZP 38/71-21: osada zlokalizowana na kulminacji cyplowatego wyniesienia przylegającego do podmokłej doliny bezimiennego cieku ok. 0,55 km na NE od wsi; inw.: fr. ceramiki; chron.: X-XII w. (WUOZLeg.; MAHGł.); Stan. nr 10, AZP 68/71-21: stan. położone w siedlisku wsi. Podczas budowy szklarni właściciel posesji natrafił na 2 skupiska ceramiki zalegające w jamach o głębokości do 1 m, w których znajdowały się także przepalone kamienie; inw.: fr. ceramiki; chron.: XIII-XVI w. (WUOZLeg.; MAHGł.; Fokt 2012, 299)